บทกลอนจากดอกปีบช่อที่ 6
ประโยดแล้วประโยดเล่าไม่เคยขาด แต่ต้องพลาดเพราะเตรียมมาภาษาไทย
Speak อึ้งสุดจะเหนื่อยเพลียหนักหนา แต่มั่นหน้า เรียนมายันปีสอง
โอ้พระเจ้าเจอ Funda ขอให้ลอง เลือดและหนองแม้แต่มองระทมใจ
ก็นั่นแหละผ่านมาได้ยันปีสาม พยายามนั่งเรียนเพียรแก้ไข
ท่องหนังสือเขียน Care plan แก้แทบตาย แต่สุดท้ายโดนวงกลมแดงเหมือนเดิม
ลองดูอ่ะ ทำกันมายันปีสี่ แทบไม่มีปิดเทอมเลยนะเธอจ๋า
คิดว่าสุขสดชื่นเพลินอุรา โอ้ ลั้นลา สุโขทัย แพร่ก็มี
มาทั้งพาน เวียงเชียงรุ้งและเชียงแสน เหนื่อยสุดแสนโรงบาลไทยใจหรรษา
Med ก็มี ศัลย์ก็มาเปรมอุรา โอ๊ยจะบ้า R2 R ยันชุมชน
ถึงวันนี้ที่เราเปิด Reg สุขเปรมปรีดิ์ขั้นสำเร็จการศึกษา
ขอขอบคุณคุณครูผู้เมตตา พาศิษย์มาถึงฝันวันนี้เอย
ดื้อไปบ้าง ซนไปบ้างพอน่ารัก แม้จะหักหาญน้ำใจเป็นบางครั้ง
แต่ครูท่านยังคงรักไม่เคยชัง แม้จะพังทรัพย์สินเป็นชิ้นดี
เป็นทั้งเพื่อนคอยให้คำปรึกษา เป็นหม่าม๊า ปาป๊าคนที่สอง
เป็นทั้งครูทั้งเพื่อนทั้งพี่น้อง คอยปกป้องภัยพาลอย่าย่างกราย
ลูกของฉัน ฉันสอนของฉันได้ ฝังในใจประโยคนี้จำได้ไหม
ครูของฉัน ฉันรักสุดหัวใจ สถิตย์ในดวงใจ ทุกคนเอย.